De kerk van Lissewege Onze Lieve Vrouw Bezoeking werd gebouwd van 1225 tot 1275 en is een schoolvoorbeeld van de Scheldegotiek in de Nederlanden. Aanvankelijk werd er al voor 1225 gestart met de bouw van een Romaans kerkje of kapel in veldsteen, op de plaats waar nu de absis staat. Die veldsteen werd herbruikt in de buitenmuren van het koor. Volgens een legende zou het Romaanse kerkje gebouwd zijn op de plaats waar vissers uit Heist in een kreek een beeld vonden van Onze Lieve Vrouw, mogelijks een Nehallenia. Met de giften van de pelgrims zou de bouw van de huidige kerk bekostigd zijn. De Doornikse kalksteen werd aangevoerd per boot over de Schelde, de Gentse Lieve, De Reie om via het Lisseweegs Vaartje het dorp te bereiken. De bakstene -de Brugse moefen- werden ter plaatse gebakken uit de polderklei in verschillende veldovens.
Compostela
Sinds de middeleeuwen was Lissewege samen met Hoeke een halteplaats voor de pelgrims uit Scandinavië en de Baltische staten, die op bedevaart trokken naar Compostela in Spanje. Pelgrims genoten een overnachting en maaltijd in het nog altijd bestaande St.-Jacobshuis en Spaniënhof. Ze hadden in de kerk hun eigen St. Jacobsaltaar. Het schilderij 'De verering van St. Jacob' van de Brugse schilder Jan Maes is bewaard.
De Watergeuzen
In 1586 werd de kerk geplunderd en zwaar beschadigd door de Geuzen. Vanaf 1624 werd met steun van de aartshertogen Albrecht en Isabella de kerk hersteld. Het meubilair en de schilderijen dateren dan ook nog uit de 17de eeuw. De monumentale toren is 49,5m of 13 Brugse roeden hoog en werd nooit voorzien van een spits. Er werd ook nooit vuur op gemaakt voor de schepen op zee. In de toren hangen 6 luidklokken en sinds 1989 ook 18 beiaardklokken.
